Dzialanie na macice alkaloidow
W medyczynych studiach klinicznych wykazano, że działanie na macicę alkaloidów sporyszu i sparteiny jest praktycznie bardzo podobne. Obserwacje ostatnich lat wykazują, że sparteina zniknęła z arsenału leków stosowanych w położnictwie. Wśród poznanych kinin najważniejsze działanie biologiczne wykazują: oktapeptyd — bradykinina, nanopeptyd — lizylobradykinina, kallidyna i dekapeptyd — metionylolizylobradykinina.
Wśród kinin bradykinina należy do substancji najsilniej kurczących mięsień macicy szczura . Jest ona aktywnym biologicznie peptydem. W odniesieniu do mięśnia sercowego stwierdzono, że bradykinina zwiększa siłę skurczu, z drugiej strony rozszerza mięśnie gładkie naczyń, obniżając ciśnienie krwi. Działanie kinin na mięsień sercowy wiąże się z ich wpływem na zjawiska elektrobiologiczne; podobnie działa bradykinina na myometrium .
Od dawna dyskutowany jest udział kinin w patogenezie szoku . W odniesieniu do porodu przyjmuje się, że bradykinina z uwagi na silne właściwości naskurczowe może współuczestniczyć w procesie wyzwalania czynności skurczowej w porodzie. Własne badania doświadczalne wykazały, że środek ten współuczestniczy w procesie czynności skurczowej i działanie jego na myomrium łączy się ściśle ze stanem czynnościowym receptorów układu adrenergicznego .
Kininy osoczowe
Przyjmuje się, że kininy osoczowe mogą odgrywać istotną rolę w ciąży, porodzie i połogu. Działanie tych aktywnych substancji wiąże się z wpływem na czynność skurczową macicy. Bradykinina może wpływać na myometrium bezpośrednio poprzez wpływ na błonę komórkową mięśni gładkich lub pośrednio przez układ adrenergiczny, uwalniając katecholaminy z zakończeń nerwowych tego układu. Działanie jej wykazuje interreakcje z układem adrenergicznym, jak również potencjalizuje naskurczowy efekt oksytocyny na myometrium i metabolizm komórek mięśniowych. Bradykinina również i tą drogą może oddziaływać na kurczliwość mięśnia macicy.
Kininy mogą być uwalniane z surowicy pod wpływem plazminy i wykazywać swoje działanie de-polaryzujące bezpośrednio na błonę komórkową . Dyskutowana jest ponadto rola kinin w powstawaniu uczucia bólu oraz wytwarzaniu się obrzęku środporodowego tkanek w obrębie kanału rodnego. Skurcz mięśnia macicy prowadzi do nagłej zmiany światła naczyń krwionośnych, co powoduje przejściowy zastój krwi w tym narządzie. Efektem tego jest miejscowe niedotlenienie i zakwaszenie, będące wynikiem zmniejszonego przepływu krwi. Te warunki hemodynamiczne usposabiają do przejściowej nadkrzepliwości, w wyniku czego dochodzi między innymi do aktywacji czynnika Hagemana. Czynnik Hagemana z kolei zapoczątkowuje powstawanie kinin, które są następnie szybko inaktywowane.
Łożysko
Ryan i wsp. znaleźli w łożysku substancję pochodną prostaglandyn, zbliżoną budową do prostaglandyny E, oraz stwierdzili, że w łożysku pacjentek z gestozą znajduje się mniej tej substancji niż u zdrowych kobiet. Przypuszcza się, że intensywna synteza prostaglandyn odbywa się nie tylko w doczesnej, owodni i płynie owodniowym, lecz również na terenie łożyska, osiągając szczyt w terminie porodu.
Uważa się, że prostaglandyny pochodzenia łożyskowego mogą odgrywać istotną rolę w procesie inicjacji czynności skurczowej . Dalszą zaletą, która jest niezwykle istotna w wykorzystaniu prosta-glandyn do indukcji czynności skurczowej w celu wywołania poronienia, jest to, że niezależnie od okresu ciąży PG wykazują działanie na-skurczowe, podczas gdy we wczesnej ciąży wrażliwość macicy na oksy-tocynę jest bardzo niska. Z badań tych oraz badań innych autorów wynika, że stosowanie substancji wybiórczo hamujących syntezę prostaglandyn może być czynnikiem hamującym czynność skurczową, a tym samym może stanowić skuteczną metodą hamowania porodów przedwczesnych.
Podstawowym miejscem działania PG jest błona komórkowa. PG upływają na zjawiska elektryczne błony komórkowej, aktywując procesy metaboliczne w komórce. Przypuszcza się również, że we frakcji mikrosomalnej dokonuje się intensywna synteza prostaglandyn, bowiem mikrosomy są bardzo bogatym źródłem syntetazy prostaglandynowej